Eén van mijn taakjes als beheerder van het kasteel, is het opwinden van de klok op de stallen. Elke zaterdagochtend klim ik met een rammelende sleutelbos naar de zolder. Met een slinger moet je vervolgens twee delen van het uurwerk opwinden. Het linker deel stuurt de wijzers van de klok aan en het rechter deel het slaan van de klok. Officieel mag de klok van het kasteel niet vóór de kerkklok slaan, dus moet je ervoor zorgen dat hij twee minuten achter loopt.

De conservator laat zien hoe je de klok opwindt.

De gewichten zakken in een week langzaam van de nok van de zolder tot bijna op de vloer. Als je te laat bent met opwinden, dan staan de gewichten op de vloer en stopt de klok. Dat is net zoiets als wanneer je vergeet je telefoon op te laden, alleen dan in het groot. Een groter verschil is wel dat als je je telefoon weer in het stopcontact stopt, de tijd op miraculeuze wijze door is gelopen en alle instellingen gewoon nog kloppen. Hier is dat niet zo.

Om te beginnen staan de wijzers stil en je kunt de wijzers niet even verstellen met je vinger of met een schroefje. Dat vereist meer kennis en kunde dan ik heb. Dus je moet precies op het tijdstip dat de klok stil is blijven staan, zorgen dat de gewichten weer in de nok hangen en dan de slinger een tikje geven.
Een ander probleem zijn de twee gescheiden mechanismen: ze stoppen zelden allebei precies tegelijkertijd en dan kan het dus gebeuren dat wijzers van de klok uit fase lopen met het slaan van de klok.

De klok had een tijdje stil gestaan vanwege werkzaamheden aan de klokkenstoel en daarna was het ritme van het opwinden bij mij eruit, dus de klok was een paar keer stil blijven staan. Gelukkig hebben we een vrijwilliger die in het dorp woont en die klokken als hobby heeft, dus hij kan al onze problemen oplossen.

Ik appte Hans (van wie ik eerst de achternaam niet wist: drie maal raden hoe ik hem noemde): “Hans, Help! De klok is van slag! Hij slaat de hele uren op de halve uren en hij slaat een uur later dan het is. Gelukkig merken mensen dat alleen om twaalf uur en om één uur, maar het is niet netjes.”

En pas veel later die dag realiseerde ik me dat ik erachter gekomen was, waar de uitdrukking “van slag zijn” vandaan komt.