Living

De film Living is een remake van de Japanse film Ikuru (To live, 1952). De Japanse schrijver Kazuo Ishiguro zag de film en wilde de film toegankelijker maken voor een breder publiek. Hij wist ook met welke acteur: Bill Nighy. En nu, in 2023, is het eindelijk gelukt en draait Living in de bioscopen. De film heeft een heerlijke jaren 50 feel en begint ook zoals de oude Hollywoodfilms: met een overzichtsshot van de plaats van handeling, in dit geval Londen.

Bill Nighy speelt de ambtenaar mr. Williams. Hij werkt op een onbestemde afdeling in het gemeentehuis en hun belangrijkste taak lijkt te zijn het doorverwijzen van mogelijk werk naar andere afdelingen. Op een dag krijgt mr. Williams van zijn arts de mededeling dat hij nog maar korte tijd te leven heeft. Even verwacht je dat hij de volgende dag gewoon naar kantoor gaat, maar dat doet hij niet. Hij gaat kijken of er een andere manier van leven is. Hij gaat naar het strand, wisselt zijn bolhoed in voor een gleufhoed en gaat uit. Het is duidelijk dat dat totaal niet bij hem past.

Uiteindelijk gaat hij terug naar zijn werk en probeert hij daar het verschil te maken. Tot grote schrik van zijn medewerkers gaat hij een project daadwerkelijk uitvoeren! Het is niks grootst, maar het schenkt wel voldoening. Als mr. Williams overlijdt, beloven de medewerkers elkaar dat ze zijn nieuwe manier van werken zullen aanhouden.

Als je het zo opschrijft lijkt het een zwaar moraliserende film en dat is het ook. En hij schuurt zo nu en dan ook over de grens met kitsch heen. Maar bovenal is het een heel erg liefdevolle film. Wat dat betreft staat het project dat mr. Williams gaat uitvoeren ook symbool voor de film zelf. De speeltuin verandert Londen niet, verandert de wereld niet, maar is wel belangrijk voor de direct betrokkenen. En dat is ook de ambitie van de film. De film is prachtig vormgegeven, er wordt mooi geacteerd. Maar is niet spectaculair, is niet vooruitstreven. Het is wat het is, doe ermee wat je wilt.