Het is prinsjesdag en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet. Het lukt niet zo goed om een nieuwe regering te formeren en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet. Ik ben murw als het om de Nederlandse politiek gaat. Ik zie allemaal vreselijk verontwaardige, maar zeer terechte tweets voorbij komen en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet.

Ik keek vanmorgen de documentaire Alleen tegen de Staat en kijk nu naar Jan Terlouw in de Collegetour. Jan zegt, heel terecht, dat hij ideologie mist in de huidige politiek. Dat ben ik helemaal met hem eens. Ik mis niet alleen de ideologie, maar ik word vooral erg droevig van de matrapolitiek die bedreven wordt. Alles wordt verpakt in mantra’s en als je ze maar vaak genoeg herhaalt, wordt het vanzelf waar. Dat dit de levenswereld is van zelfhulpboek en coaches die hun lezers en clienten zo snel mogelijk weer met een goed gevoel de wereld in willen sturen, ik kan er mee leven. Ik vind het niet eerlijk en oprecht, maar ieder zijn levenservaring en wereldbeeld. Ik verwacht alleen meer van de politiek: dat ze kijken naar de problemen die er zijn, daar vanuit hun wereldbeeld, visie of geloof over discussieren en op basis daarvan en beschikbare kennis proberen een maatschappij te bouwen.

Nu zitten wij niet alleen met politici die alleen maar praten in mantra’s om de echte problemen te verdoezelen en om niet inhoudelijk na te hoeven denken, de mantra is zelfs een soort marketingmiddel geworden om macht te krijgen en te houden. Ideologie is volledig overbodig, misschien zelfs ongewenst. En je wordt ook geen politicus meer omdat je een visie hebt op de maatschappij, maar omdat je topbaan in het bedrijfsleven ambieert en je gebruikt mantra’s om dat doel te halen. Als je als minister-president in je twitterprofiel (laat) zet(ten) dat je er bent voor de optimisten, dan is dat om te huilen.

Ik mis de politici die durven een probleem te benoemen, die hun achterban durven uit te leggen waarom het een probleem is en wat volgens hun de beste oplossing is. Nu wordt alleen nog maar gekeken welke mantra de meeste kiezers trekt.

Ik ben niet boos. Ik ben alleen teleurgesteld. En murw. Omdat ik dit niet zie veranderen.