Ik had gisteravond een vergadering in Amerongen en omdat ik vanmorgen in Wijk moest zijn, bleef ik in het tuinhuisje slapen. Vanmorgen was ik helemaal de kluts kwijt. Windkracht 5, dus eigenlijk te harde wind om over de dijk te fietsen. Dus met de bus. Maar ik wil vanavond naar Wageningen, ga ik dan helemaal met de bus? Nee. Want dan heb ik daar geen fiets. Bovendien moet ik vrijdag weer naar Wijk. Op de fiets? Wat is het weer vrijdagochtend? Fietskleren moeten dus mee naar Wageningen.
Oh, wacht, ik heb in Amerongen gewassen, heb ik wel genoeg sokken in Wageningen?
Ik realiseer me heel goed dat ik in een ongelooflijke luxepositie ziet en ik geniet met echt de pletter. Voor een ADHD-er is het alleen niet altijd even handig om op twee plekken te wonen. Momenteel douche ik zelfs op drie plekken (twee huizen en na het fietsen op mijn werk). Daar komt bij dat ik in Amerongen nog niet helemaal ingericht ben. Niks dramatisch, maar afgezien van het lichtje op de afzuigkap nog geen lamp in de keuken. Nog geen koelkast en twee pannen. Nog geen koekenpan. En dan merk je dus opeens hoe vaak je die gebruikt. Of de oven. Die heb ik daar ook niet.
Als ik berichtjes voorbij komen op twitter van mensen die per direct op zoek zijn naar woonruimte, voel ik me (niet eens bijna) schuldig. Ik realiseer me dan wel dat ik nog een potje extra van mijn luxe chaos moet genieten.
