Bij de horeca bij het kasteel hebben ze heerlijke zeep op het toilet. De Linen Dew van Meraki: “Gentle and effective with a hint of fresh mint”. Ik vind deze zeep zo lekker, dat ik ervoor zorg dat ik even naar het toilet “moet” als ik bij de horeca ben. En dan ruik ik de rest van de dag aan mijn handen.
Ik kwam er alleen een tijdje geleden achter dat deze zeep een raar bij-effect heeft. Ik had mijn handen gewassen en at daarna een boterham uit het vuistje. Ik had de hele tijd het gevoel dat het brood beschimmeld was, maar ik zag nergens schimmel. Het voorval verdween uit mijn gedachten tot ik een gesprek had met een vriend die bioloog is.
Hij had een uitje gehad met collega’s en daar hadden ze blind geuren moeten benoemen. Hij vertelde dat er daarbij een geur was die niemand goed thuis kon brengen en dat achteraf mint bleek te zijn. Hij was volledig verbaasd dat sommige collega’s dachten dat het champignons waren of, jawel, schimmel. En toen dacht ik opeens weer aan mijn boterhammetje. Dat was dus volledig verpest door die heerlijke zeep. De verwarring mint-schimmel in geur blijkt overigens heel gebruikelijk te zijn, had de persoon die de geurtest organiseerde vertelt. Een hele opluchting: ik ben normaal.
Vorige week stond ik bij de drogist en toen had ik weer een aanvaring met mint. Ik heb een soort haat-liefde-verhouding met Rituals, eigenlijk word ik veel blijer van Kneipp, maar toch moet ik altijd even ruiken aan de Rituals-producten. Meestal vind ik de geuren te zoet en te zwaar. Bij de drogist snuffelde ik aan een geur die ik nog niet kende: Samurai Ice Shower. Ik zal niet zo snel een blauwe tube pakken, maar jaren geleden kreeg ik van een vriendin douchegel dat heel eenvoudig ICE heette. En dat was zo lekker verfrissend. Na die ene fles heb ik er geloof ik ongeveer 20 jaar latent naar lopen zoeken. En jawel: deze Samurai Ice lijkt heel erg op de eenvoudige ICE. Dus. Als iemand mij deze zomer schimmelig vind ruiken: het is slechts zinsbegoocheling.
