Ik vind eigenlijk dat ik per week minimaal 100 km moet fietsen. Dat klinkt als nogal een opdracht aan mezelf, maar ik fietste ooit drie keer in de week van Wageningen naar Wijk bij Duurstede. Dat is 29 km heen en 29 km terug. Tóen fietste ik… Ik werk nu twee dagen in Amerongen en dat is ongeveer 19 km enkele reis. Dus voor 100 km per week moet ik door de week nog een tochtje van ongeveer 25 km maken. Eitje, maar ik kom steeds maar moeilijk weg. Ik moet ergens heen kunnen fietsen.
Gelukkig moest ik vandaag in Bussum zijn en nu ben ik inmiddels een fiets-en-trein-tijger. Ik fiets de afstanden die me uitkomen en neem verder de fiets mee in de trein. Zo fiets je ook nog eens ergens anders. Dus Bussum was een gouden kans en ik had nog steeds geen bloeiende hei gezien!
Nou die heb ik gezien. Prachtig was het op Crailose heide. Voor mij als eenvoudig Gelders meisje was het natuurlijk wel even wennen dat je de Van Moofs op de heide voorbij stuift. Ook zijn de hippe koffietentjes toch net wat anders. Al was het maar dat je als fietser ongeveer door de afvalzakken van zo’n tent gestuurd wordt. Maar de heide bloeide en het zag er prachtig uit.
Daarna dook ik de Utrechtse Heuvelrug op, maar dan de noordkant. Ik kwam (bijna per ongeluk) langs Soestdijk, maar daar stonden allemaal schermen voor. Er was een of ander fancy evenement, want ons erfgoed moet je natuurlijk wel een beetje commercieel kunnen exploiteren. Wat heb je er anders aan?
Woudenberg
De verrassing van deze fietstocht was eigenlijk Woudenberg. Ik benader Woudenberg eigenlijk altijd vanuit het oosten en daardoor heb ik altijd het gevoel dat het zo een beetje miezerig in die Gelderse Vallei ligt, net als Scherpenzeel en Renswoude. Ik had me nooit gerealiseerd dat het dorp aan de westkant aan de Heuvelrug grenst. Op de overgang ligt de prachtige buitenplaats Den Treek. Dat overgangslandschap kenmerkt zich door bosranden, omzoomde weilanden en een coulissenlandschap. Het landgoed Den Treek is groot en bevat veel bos. Volgens mij kan je er erg goed paardrijden.
Spits
Langs het Henschotermeer (hoort ook nog bij Den Treek) kan je doorsteken naar Maarn. Je mag officieel in de spits je fiets niet meenemen in de trein, dus ik houd altijd maar aan dat ik tot 18:30 fiets en dan het eerstvolgende station op zoek. De trein naar Maarn rijdt naar Rhenen en dat fietst hartstikke goed naar Wageningen, dus dat waren bijna 50 km door een mooi en gevarieerd landschap.
