Hoe geweldig is het als er een natuurfilm gemaakt wordt over een gebied waar je een paar keer per week doorheen fietst? Heel geweldig!
Het Binnenveld, het gebied tussen Wageningen, Rhenen, Veenendaal en Ede is al een paar jaar flink in beweging. Een paar jaar geleden hebben boeren en natuurorganisatie een flinke ruilverkaveling gedaan, en is van een deel van het landschap natuur gemaakt ten koste van agrarisch land.
Deze documentaire gaat over het proces en hoe snel de natuur zich herstelt. Althans, wat is eigenlijk natuur in zo’n oud cultuurlandschap? Aan het woord komt een man die voor de oorlog in het gebied werkte, “Zo mooi als vroeger wordt het nooit”, een boer die eigenlijk graag meer ruimte gezien had voor extensieve veehouderij en de natuurontwikkelaar die het aan het hart gaat dat zoveel grond afgegraven moet worden omdat die zo rijk aan stikstof is.
Omdat ik inmiddels een aantal jaar door het Binnenveld fiets als forens, heb ik al het graven en gedoe redelijk meegekregen. Het is een mooi stukje land, waar ik altijd al erg genoot van de gigantische hoeveelheid vogels. Grutto’s, wulpen, kieviten en rietgorsen zie je standaard, maar ik heb ook blauwborstjes gezien, lepelaars, een grote velduil en een heleboel kleine bruine vogeltjes die ik niet uit elkaar kan houden.
Het leuke van de documentaire is dat de mens ook als die voorkomt in de documentaire. De fietser en de vogelaar spelen een prominente bijrol. Maar er komen ook veel dieren en planten voorbij waar ik nooit van gehoord had en die ik nooit gezien had.
Ik zag de film in de lokale bioscoop en die is co-producent. Ze stonden dus op de aftiteling en daar waren ze (terecht) een beetje boel trots op. De documentaire is op televisie uitgezonden door Vroege Vogels en is als het goed is nog te zien op NPO Start. Kijken! Voor zover ik kon zien, kom ik niet voorbij gefietst. Had gekund, maar is niet gebeurd.
