Ik houd echt van Twitter. Je komt er (nog steeds) zulke leuke mensen tegen en ik laat me heerlijk meeslepen naar vanalles en nogwat. Zo kwam ik ook bij Continue this Thread in Amsterdam Museum terecht. Eerlijk gezegd was ik nog niet in Amsterdam Museum geweest in de Hermitage, dus dat was al een feestje. Vooral omdat Margaretha Turnor in 1672 er tegenover een huis gehuurd had.
In Continue this Thread hebben twee modeontwerpers, Karim Adduchi en Tess van Zalinge samen met curator Roberto Luis Martins door het textiel in het Amsterdam Museum gestruind en daarmee een expositie gemaakt.
Het resultaat is een eclectische verzameling van allerhande kleding en andere handwerken. Want de nadruk ligt op dat laatste: met de hand gemaakt werk. Hoewel beide ontwerpers een fascinatie hebben voor traditionele technieken, kleding en klederdracht, lijkt de expositie niet tot een gemeenschappelijk verhaal te komen.
Op de een of andere manier lukt het de expositie niet om een brug te slaan tussen professioneel en amateur handwerken. De rode draad is in theorie duidelijk, maar hij loopt niet lekker door de expositie. Daardoor blijven het allemaal losse items die je ziet: de merklappen, het feministisch vaandel, de huisgemaakte sprei, de bevrijdingsrokken en het verkeerspaaltje met het breisel eromheen. Het blijven losse, anonieme items.
Ook de wijze van exposeren is hier en daar wat gezocht met verschuifbare schermen die in de weg blijven zitten en vitrages die de ruimte onhandig klein maakt als er veel mensen zijn. Er zal ongetwijfeld een visie achter zitten, maar hij ontgaat mij een beetje.
Overigens heb ik de merklappen verslonden en vond ik met name het werk van Adduchi mooi. Zo maakte hij een zwarte jurk, waar hij het Marokaanse borduurwerk, dat normaal goud is, ton-sur-ton in zwart erop gemaakt heeft. Dat vond ik heel stijlvol. En ook de jurk met het mudejar tegeltjespatroon vond ik mooi.
