In het kader van mijn gebrekkige kennis rondom een aantal typische damesdingen, volgde ik in het kader van Fashion for God van het Catharijneconvent een paar lezingen. Na À la mode in december ging ik nu naar de Vrouw achter het schilderij. Toen ik de eerste keer naar Fashion for God ging, had ik onze conservator al twee fragmenten van de portretten van Charlotte Beatrix Strick van Linschoten en haar man Gerard Cornelis van Riebeeck. Ik grapte: “Toch jammer dat we een protestant huis zijn en dit soort rijkdom niet kennen”. Fout, helemaal fout. Gerard Cornelis en Charlotte Beatrix waren gewoon protestant.

Gerard Cornelis van Riebeeck en Charlotte Beatrix van Strick van Linschoten, Mattheus Verheyden, 1755

De portretten hingen bij Fashion voor God, maar zijn een bruikleen van het Rijksmuseum. Conservator 18e eeuwse schilderkunst Josephina de Fouw vertelde over de achtergrond van de portretten en het leven van Charlotte Beatrix.

Het was leuk en goed om het levensverhaal van eens een andere (net niet adellijke) dame te horen. Er waren veel parallellen, maar een net iets andere uitwerking. IK houd me momenteel bezig met partnerkeuze, maar ook haar weduweperiode was zeer herkenbaar. Groot voordeel voor mij was dat dit echt op en top over de 18e eeuw ging, terwijl ik me toch net iets zekerder voel in de 17e eeuw.

Gerard Cornelis

Kerststal

De Napolitaanse kerststal stond nog in de St Catharinakathedraal, dus daar zijn we ook nog even naar binnen gelopen. Het was niet druk, dus we konden alles rustig bekijken. Het was nogal veel en nogal op elkaar gepakt. Het leuke was natuurlijk de Utrechtse context met Joseph en Maria en ‘de kleine’ onder de domkerk en de Winkel van Sinkel en de werfkelders.

Doordat alles zo vol was, vond ik het lastig om een leuke foto te maken. Mijn leukste foto is eigenlijk een mislukte foto. Ik vond de schaduwen van de engelen op de hemel zo leuk, dus dat probeerde ik te fotograferen. Alleen stond ik achter de engelen, dus je kijkt ze allemaal in hun rok. Daarnaast weerspiegelde de kathedraal in het glas dat voor de kerststal zat. Het is dus een beetje een surrealistische kerstfoto geworden. Op een surrealistisch nieuwjaar dan maar.